බාලානං රෝදනං බලං
බලං මුර්ඛස්‍ය මෞනත්වං
චෝරානං අනෘතං බලං’’
(දුර්වලයන්ගේ බලය පාලකයායි. ළදරුවන්ගේ බලය ඇ`ඞීමයි. මෝඩයන්ගේ බලය මුනිවතයි. හොරුන්ගේ බලය බොරුවයි.)
කාට කාටත් බලයක් ඕන. බලයක් හරි ශක්තියක් හරි නැතිව ලෝහයකින්වත් වැඩක් ගන්න බෑ. ඒකනේ ඒකට බලශක්තිය කියන්නේ (Energy). බලයක් හරි ශක්තියක් හරි තියෙනවා නම් තමයි සරුංගලයක් වුණත් උඩ යන්නේ නැතිනම් ඉරට්ටකටයි සව්කොළේකටයි උඩ යන්න පුළුවන් යෑ නේද?
සාමාන්‍යයෙන් අනුන්ගේ බලෙන් තමන් බලවත් වෙන්න හදන අය ඕන තරම් ඉන්නවා. හැබැයි වැඩියෙන් වටින්නේ තමන්ම බල සම්පන්න වෙන ඒකයි. ඒකට හේතුව මොකද්ද දන්නවද? අනුන්ගේ බලේ නැතිවෙන්න පුළුවන් නිසයි. තමන් සතු ආර්ථික බලයක් හෝ ගුණ බලයක් හෝ කාය බලයක් තියෙනවා නම් ඒක නැතිවෙන්නේ නෑනේ.
මෙන්න බලන්න එක එක්කෙනා බලය පාවිච්චි කරන විදිහ. පොඩි දරුවන්ට තියෙන එකම බලේ තමයි ඇඬිල්ල. අම්මා තාත්තත් බයයි ඒකට. මොනවා හරි ඕන වෙච්ච ගමන් පොඩි එකා කරන්නේ ඇඬිල්ල පටන් ගන්න එකයි. පොඩි එකා අඬන කොට ම අම්මා තාත්තත් ඒකට බයයි. දුර්වලයෝ තමා බල සම්පන්නයෙකුගේ නම කිය කියා අනිත් අය බය කරන්නේ. මම අහවලාගේ අහවලා කියලා බලසම්පන්නයෙකුගේ නමක් පාවිච්චි කරනවා. ඒකේ තේරුම ම එයාට බලයක් නෑ කියන එකනේ. මීට පස්සේ කවුරුහරි ඔයාට කිව්වොත් මම අහවලාගේ අහවලා කියලා ඔයාව බය කරන්න ආවොත් ඔයා කියන්න ඒ එයානේ. ඔයාට මොනවද තියෙන බලය කියලා. නැතිනම් එයා ලොක්කෙක් තමයි ඔයා ගාව තියෙන ලොකුකම මොකක්ද කියලා. එක අතකට එයාලා පව් නේද? අනුන්ගේ බලය පාවිච්චි කරන දුර්වල මිනිස්සු පව්.
මෝඩයාට තියෙන බලේ තමයි මුනිවත. ඒ කියන්නේ කථාබහ නොකර විරාජමානව ඉන්න එක. හොඳ උගත්තු වගේ ලස්සනට ඇඳලා ඉන්න කොට කවුරුත් හිතන්නේ වැදගතෙක් කියලා. කට ඇරිය ගමන් තමා ගොන්කම මතු වෙන්නේ. ඒක නිසානේ කපටි මෝඩයෝ මුනිවත බලයක් සහ ආයුධයක් ලෙස පාවිච්චි කරන්නේ.
හොරුන්ගේ බලය තමයි බොරුව උන්ට බේරෙන්න වෙන ක‍්‍රමයක් ඇත්තෙම නෑ. කළ වැරැද්ද වහගන්න බොරුව නම් වූ දුර්වල අවිය පාවිච්චි කරනවා හොරා.
පූජ්‍ය මහාචාර්ය ඉඳුරාගාරේ ධම්මරතන හිමි.
සංස්කෘත අධ්‍යයන අංශය,
කැළණිය විශ්ව විද්‍යාලය
(උපුටා ගැනීම පෙබරවාරි කලාපයෙන්)
No comments:
Post a Comment